Niespełna rok temu pisaliśmy o wchodzącej w tamtym czasie w życie ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących. Miała ona przyspieszyć możliwość realizacji inwestycji mieszkaniowych poprzez wprowadzenie odstępstw od ogólnych przepisów budowlanych i administracyjnych. W naszym wpisie zwracaliśmy również uwagę na utrudnienia dla inwestorów, które mogły znacząco zmniejszyć pozytywne znaczenie tego aktu prawnego. Wskazaliśmy m.in. na wprowadzone przez ustawodawcę standardy lokalizacji i realizacji inwestycji, które zakładają m.in. maksymalną odległość osiedla od przystanku publicznego transportu zbiorowego, szkoły podstawowej i przedszkola.
Już w pierwszych miesiącach obowiązywania przedmiotowej ustawy, okazało się że owe utrudnienia stanowią realne zagrożenie dla realizacji inwestycji mieszkaniowych w przyspieszonym trybie oferowanym przez ustawę. Problem pojawił się w szczególności z lokowaniem tego typu inwestycji w odległości nie większej niż 3.000 m (w miastach powyżej 100.000 mieszkańców nie większej niż 1.500 m) od szkół podstawowych oraz przedszkoli mogących przyjąć odpowiednią liczbę dzieci. Brak odpowiednich zaświadczeń – wydawanych przez wójtów, burmistrzów bądź prezydentów miast – blokował lokalizację inwestycji mieszkaniowej.
Aby temu zaradzić oraz umożliwić deweloperom korzystanie z ułatwień wprowadzonych ww. ustawą, rozpoczęto prace legislacyjne nad zmianą tego aktu prawnego. Zakończyły się one uchwaleniem w dniu 13 czerwca 2019 roku ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości oraz niektórych innych ustaw. Ustawa obecnie czeka na podpis Prezydenta oraz opublikowanie w Dzienniku Ustaw. Zmiany nią wprowadzane wejdą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
Ustawodawca zdecydował się na usunięcie warunku, który sprawiał najwięcej problemów deweloperom. Niebawem zatem nie będą oni już musieli przedstawiać zaświadczenia, iż inwestycja mieszkaniowa jest zlokalizowana w odległości nie większej niż 3000 m, a w miastach, w których liczba mieszkańców przekracza 100 000 mieszkańców – 1500 m, od przedszkola, które jest w stanie zapewnić wychowanie przedszkolne dzieciom w liczbie stanowiącej nie mniej niż 3,5% planowanej liczby mieszkańców inwestycji mieszkaniowej.
Co ciekawe pozostawiono natomiast warunek zachowania ww. odległości od szkoły podstawowej, która jest w stanie przyjąć nowych uczniów w liczbie dzieci stanowiącej nie mniej niż 7% planowanej liczby mieszkańców inwestycji mieszkaniowej. Jak jednakże powszechnie wiadomo, więcej problemu jest ze znalezieniem miejsca dla dziecka w przedszkolu, aniżeli w szkole podstawowej.
Uchylono także przepisy pozwalające na realizację inwestycji mieszkaniowej pomimo nie spełnienia ww. kryterium odległościowego. Dotychczas bowiem deweloper mógł – zamiast spełniać ów warunek – zobowiązać się, za zgodą rady gminy wyrażoną w formie uchwały, do przekazania na rzecz gminy kwoty odpowiadającej 5-letnim kosztom zapewnienia transportu i opieki w czasie przewozu dziecka do takiej placówki (dotychczasowy art. 18 ustawy).
Po wejściu w życie ww. zmian, inwestycje mieszkaniowe będą mogły być lokowanej dalej niż 3.000 m (1.500 m) od przedszkoli mogących pomieścić odpowiednią liczbę dzieci zamieszkałych po zrealizowaniu tejże inwestycji. Niemniej, inwestor nie będzie mógł skorzystać z rozwiązania alternatywnego, przewidzianego w art. 18. Każdorazowo zatem inwestycja będzie musiała spełniać kryterium odległościowe względem szkoły podstawowej.
Autor: Piotr Zwoliński Dyrektor Zarządzający Pepper House
